ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΚΑΒΟ ΝΤΟΡΟ.

Από την εκπομπή Μένουμε Ελλάδα στις 4 Μαίου 2007.

Ταξιδεύουμε στη Νότια Εύβοια και ξεκινάμε οδικώς για ένα οδοιπορικό στο Κάβο Ντόρο. Πρώτη μας στάση στο Αιολικό Πάρκο της περιοχής, συνεχίζουμε στο γραφικό Αντιά, όπου γνωρίζουμε τη γλώσσα των σφυριγμάτων, απολαμβάνουμε την ομορφιά ενός άγριου φυσικού τοπίου και καταλήγουμε στο Ακρωτήριο Καφηρέας, το ανατολικότερο άκρο της Εύβοιας, για ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα.

ΚΑΨΟΥΡΙ

Είναι ενα ορεινό χωριό που πήρε το όνομά του απο την λέξη καψικό, δηλαδή το δριμύ ψύχος που επικρατεί εκεί, ή και από τη φύση του εδάφους του:Καψούρης, καψερός = δυστυχής δύσκολος.Υποδηλώνεται δηλαδή η δύσκολη ζωή των κατοίκων στο ορεινό και βραχώδες χωριό τους.Παράγει κτηνοτροφικά προιόντα και λίγα σιτηρά.Υδρεύεται από πηγαία νερά.Βορειότερα είναι το κατάφυτο οροπέδιο Σταυρός.
Από το Καψούρι μέχρι το Δρυμονάρι σώζονται Πελασγικά τείχη,τα οποία οι κάτοικοι ονομάζουν Ελληνικά.Στό βάθος του φαραγγιού πρός την θάλασσα τοποθετείται η αρχαία Αρχάμπολη.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας,ιδιοκτήτης του χωριού ήταν ο Μουλά Μουσταφάς,δικαστής της Καρύστου και των περιχώρων.Μετά την Επανάσταση έφυγε και αναγκάστηκε να πουλήσει το χωριό στούς κατοίκους του.
Το Καψούρι βρίσκεται 49 χλμ. από την Κάρυστο και είναι ένα από τα πιό αντιπροσωπευτικά χωριά της περιοχής με πληθυσμό 57 κατοίκους.
Το χωριό εκτείνεται διαιρούμενο σε τρείς συνοικισμούς:α)Καψούρι,β)Σημικούκι,γ)Δρυμονάρι.
Γνώρισμα της περιοχής είναι η διάλεκτος των κατοίκων,τα αρβανίτικα.Ο τουρισμός είναι ανύπαρκτος,η συγκοινωνία υποτυπώδης,εξυπηρετείται με λεωφορείο άγονης γραμμής.
πηγές γνώσης : H αποκάλυψη της Εύβοιας - ΑΛ.ΚΑΛΕΜΗ
www.servitoros.gr

Κουρκουμπίνες (γκόγκλιες) νότιας Εύβοιας

Υλικά:


•1/2 κιλό αλεύρι σταρένιο ή 1 κιλό αλεύρι όλο κίτρινο
•1/2 κιλό αλεύρι κίτρινο
•1 κουταλιά αλάτι
•1 χούφτα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
•1 φλιτσανάκι λάδι και όσο χλιαρό νερό πάρει
Εκτέλεση:
Ζυμώνουμε μια μαλακή ζύμη, ανοίγουμε βέργες χοντρές πάχους ενός δαχτύλου, κόβουμε κομματάκια ανοίγουμε με τα δάχτυλα με τρόπο να σχηματίζει κοχλία. Βάζουμε σε κατσαρόλα αρκετό νερό, ρίχνουμε τις κουρκουμπίνες μέσα όταν το νερό κοχλάζει και αφήνουμε να σιγοβράσουν μία ώρα περίπου.Όταν βράσουν δεν κάθονται στον πάτο της κατσαρόλας.
Έπειτα τις σουρώνουμε και τις βάζουμε σειρά σειρά στο πυρέξ πασπαλισμένες με τυρί και αφού γεμίσει το πυρέξ το περιλούουμε με καυτό βούτυρο ή λάδι.Σερβίρονται ζεστές. Εάν θέλουμε, βάζουμε και ένα φακελάκι μαγιά στην ζύμη.

Από το Ανθολόγιο συνταγών της Καρύστου της Ελένης Παπαλυμπέρη.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ

Οπως είναι γνωστο κατά τις περιόδους της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, έγιναν στη Νότια Εύβοια κυρίως, εποικισμοί απο αλβανόφωνους πληθυσμούς.Η ελληνικότητα των πληθυσμών αυτών (όπως νοείται η έννοια της ελληνικότητας σήμερα) σε κανένα σημείο δεν υστερεί της ελληνικότητας όλων των υπολοίπων γηγενών,μετά μάλιστα τις δύσκολες για τον ελληνισμό περιόδους που επακολούθησαν της Ρωμαιοκρατίας.Την εποχή δηλαδή κατά την οποία ο ελληνισμός διατήρησε ως πολιτισμός την συνέχειά του χάρη στην Ορθοδοξία και μόνο.Η ελληνικότητα του αρβανίτικου στοιχείου αποδείχθηκε εμπράκτως σε πολλές κρίσιμες ιστορικές στιγμές απο τα χρόνια του Βυζαντίου και μετά.Ποιές όμως είναι οι εννοιολογικές διαφορές μεταξύ των όρων ΑΛΒΑΝΟΣ και ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
Το "ΑΛΒΑΝΟΣ" προέκυψε απο το Αλβανό όρος(Albanum moms) τη ψηλότερη κορυφή του Λατίου, που απέχει περί τα 20 χλμ. από τη Ρώμη.ΤΟ "ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ" προέρχεται απο το Αρβώνιος η Αρβωνίτης, που υποδηλώνει τον κάτοικο της Αρβώνος, όπως αναφέρεται απο τον Στέφανο Βυζάντιο η Αρβωνος όπως μας λέει ο Πολύβιος.Η ΑΡΒΩΝ ηταν πόλη της ΙΛΛΥΡΙΑΣ και οι εξ αυτής κατερχόμενοι πρός την Ελλάδα ονομάσθηκαν σταδιακά ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ.
Σε κανένα μέρος της Ελλάδος οι αλβανόφωνοι δεν ονόμασαν ούτε οναμάζουν τους εαυτούς τους Αλβανούς,γιατί από πολύ παλιά είχαν συνείδηση ελληνικής καταγωγής.Η συνείδηση αυτή προήλθε απο την προφορική τους παράδοση πως ήταν κατά την γλώσσα εξαλβανισμένοι Ελληνες .
Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας είναι γεγονός, πως πολλοί απο τούς Αλβανούς των Βόρειων κυρίως περιοχών εξισλαμίσθηκαν σε αντίθεση με τούς Αρβανίτες πάνω στούς οποίους στηρίχθηκε ο απελευθερωτικός αγώνας τους έθνους μας.
Ειδικότερα για τους Αρβανίτες της Εύβοιας ο Σ.Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ στο βιβλίο του "ΑΛΒΑΝΟΙ- ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ-ΕΛΛΗΝΕΣ" γράφει χαρακτηριστικά:
"...Ωστόσο οι Αλβανοί της Αττικής και της Βοιωτίας άντεξαν στον εξισλαμισμό και παρέμειναν πιστοί στην Ορθοδοξία, απο μια διάθεση διαφορετικότητας προς τους υπολοίπους Αλβανούς. Αυτή ακριβώς η διαφορετικότητα, που ίσως ήταν συστατικό ελληνικής καταγωγής, τους έκανε να χρησιμοποιούν το έντονα διαφοροποιητικό ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ που παραπέμπει στην Άρβωνα η Αρβώνα και όχι το Αλβανός.Οι Αρβανίτες αυτοί εξακτινώθηκαν στην Εύβοια και στα πέριξ νησιά και σταδιακά εξελίχθηκαν σε φοβερούς ναυτικούς, κάτι που αποδεικνύει ακόμη περισσότερο τη μακρινή ελληνική ρίζα τους.'Αλλωστε οι Αρβανίτες της Αττικής, της Βοιωτίας και της Εύβοιας θα μπορούσαν να αποδείξουν τη μη ελληνικότητα τους κατά την επανάσταση του 1821.'Οχι μόνο δεν πολέμησαν στο πλευρό των Τούρκων όπως πολλοί από τους Αλβανούς των βορείων περιοχών, αλλά αυτοί κυρίως υπό τον ΜΕΛΕΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση και απελευθέρωσαν την Αθήνα..."
πηγη: Αλέξανδρος Καλέμης - Παραδεισένια Γέφυρα Ευβοικού με το Αιγαίο.

ΑΚΤΑΙΟΝ - ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΟΝΙΔΑΥΛΙ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

.: Τα Αρβανιτοχώρια της Ν.Εύβοιας

.: Τα Αρβανιτοχώρια της Ν.Εύβοιας: "Ξέρετε γιατί στα περισσότερα χωριά της Ν Ευβοιας και γενικα της Ευβοιας οι κάτοικοι είναι δίγλωσσοι, μιλούν Ελληνικά και Αρβανίτικα; Η ιστορ..."

- ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1969 ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΑΚΤΑΙΟΝ,ΚΑΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ !