ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΩΝ ΠΕΤΑΛΙΩΝ

Πολύ κοντά στις ακτές του Μαραμαρίου βρίσκεται ένα σύμπλεγμα νησιών, τα οποία χωρίζονται με στενές διώρυγες από τη στεριά οι Πεταλιοί. Τα δεκατρία μικρά και μεγαλύτερα νησάκια που το απαρτίζουν (μερικά από τα οποία είναι τα: Μεγάλο Πετάλι, Μικρό Πετάλι, Πλαταρούδα, Αυγό, Λουλούδα, Φούντας, Τράγος, Μακρύ, Λεμπερούσα) είναι κατάφυτα με πεύκα, αμυγδαλιές, ελιές και αμπέλια. Οι Πεταλιοί, γνωστοί από τα αρχαία χρόνια, μετά την ένταξη της Εύβοιας στο νέο ελληνικό κράτος πέρασαν στην ιδιοκτησία του Ιωάννη Παπαρηγόπουλου, στη συνέχεια,, στη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας για να καταλήξουν στην οικογένεια Εμπειρίκου. Τα νησιά αυτά, τα οποία επί Τουρκοκρατίας φιλοξενούσαν το χαρέμι του πασά της Καρύστου, συνέχισαν να διατηρούν την αίγλη τους για πολλά χρόνια, αποτελώντας πόλο έλξης για προσωπικότητες του διεθνούς jet set όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης και η Μαρία Κάλλας.



Όπως όλα τα πολυάριθμα ελληνικά νησάκια, έτσι και οι Πεταλιοί προσφέρουν ανεπανάληπτες εμπειρίες, ιδιαίτερα στους λάτρεις των υποβρυχίων περιηγήσεων.
Ωστόσο και οι εραστές της "επιφάνειας" θα αποζημιωθούν από την θέα των πολυτελών εξοχικών κατοικιών, που ανήκουν στους πρώην και νυν ιδιοκτήτες των νησιών, αλλά κυρίως των εικαστικών συνδυασμών θάλασσας και στεριάς. Επίδοξοι συγγραφείς ρομαντικών ή αστυνομικών (στυλ Αγκάθα Κρίστι) μυθιστορημάτων, επισκεφθείτε με μικρό πλεούμενο τα νησάκια και τροφοδοτήστε με καύσιμα φαντασίας την πέννα σας.


Πως θα πάτε:

Απευθείας σύνδεση υπάρχει μόνο από το Μαρμάρι με καΐκι.
Απο το αρχείο της ert.gr και www. halkida.tv

Αριστοτέλης: Ένας σπουδαίος επιστήμονας

Ένας Βρετανός παραγωγός ντοκιμαντέρ που θεωρούσε τον Αριστοτέλη μεγάλο φιλόσοφο, ανακάλυψε ότι ήταν και ο ιδρυτής της επιστήμης της βιολογίας. Σκέψου, εκτιμάμε την αξία των προγόνων μας;

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος βιολόγος της ιστορίας; Πιθανόν να έλεγες ότι ασυζητητί είναι ο Δαρβίνος. Αν όχι τότε μάλλον δεν πρόσεξες όλα τα προγράμματα στις τηλεοράσεις, τα άρθρα στις εφημερίδες, τις παρουσιάσεις και τις εκθέσεις που έγιναν παγκοσμίως το 2009 για τον εορτασμό των 150 χρόνων από την δημοσίευση της μελέτης του "Η καταγωγή των ειδών".

Προσωπικά πιστεύω ότι ο Δαρβίνος υπήρξε πράγματι μεγάλος επιστήμονας. Είναι τόσο μεγάλος όσο κάθε άλλος επιστήμονας που θα συγκρινόταν μαζί του (συμπεριλαμβανομένου του Νιούτον και του Αϊνστάιν). Είναι όμως άραγε ο επιστήμονας με την μεγαλύτερη επιρροή; Δεν είμαι σίγουρος. Νομίζω ότι υπάρχει κάποιος άλλος υποψήφιος για τον τίτλο του μεγαλύτερου επιστήμονα της βιολογίας, ίσως και ολόκληρης της επιστήμης. Επειδή δεν έφερε απλά μια επιστημονική επανάσταση στην βιολογία. Την δημιούργησε.

Ο Αριστοτέλης. Ξέρεις ότι ήταν ο πατέρας της λογικής, ή ίσως ξέρεις ότι ήταν ένας πολιτικός φιλόσοφος, ή ένας θεωρητικός. Αλλά ο Αριστοτέλης πάνω από όλα ήταν ένας επιστήμονας. Σχεδόν το ένα τρίτο των γραπτών του - αυτά που έχουν διασωθεί - ασχολούνται με ζώα, τι είναι, που ζούνε, πως τρώνε, αναπνέουν, πολλαπλασιάζονται και πεθαίνουν.

Το 345 πΧ ο Αριστοτέλης πήγε το νησί της Λέσβου σε ηλικία 39 ετών, αμέσως μετά τον γάμο του με μια 18χρονη πριγκιποπούλα. Ο Αριστοτέλης συχνά επισκέπτονταν τους κόλπους του νησιού και μελετούσε οτιδήποτε ζούσε εκεί, τα ψάρια, τα σαλιγκάρια, τα οστρακόδερμα, τα χταπόδια, τα δελφίνια. Ακόμη μελετούσε τα πουλιά, τα ερπετά και τα έντομα που ζούσαν στις πλαγιές του νησιού.

Τα παρατηρούσε, τα κατηγοριοποιούσε, εξέταζε την ανατομία τους. Έπιανε κουβέντα με τους ψαράδες, τους γεωργούς, τους κυνηγούς. Η μελέτη του δεν εξηγούσε μόνο το πως δρούσαν τα ζώα, αλλά και το γιατί. Τα γραπτά του συμπεριελάμβαναν ένα βιβλίο αναλυτικής ανατομίας, ένα άλλο για την φυσιολογία, ένα για κίνηση των ζώων, ένα για την αναπαραγωγική διαδικασία, ένα για τον θάνατό τους και μια διατριβή για την ψυχή. Άνοιξε ένα αυγό κότας, παρατήρησε την καρδιά από το κοτοπουλάκι που χτυπούσε και έγραψε ακόμη ένα βιβλίο. Έκανε τους ζωντανούς οργανισμούς το κέντρο του κόσμου και της σκέψης του, και οτιδήποτε σκέφτηκε όρισε την επιστήμη της βιολογίας για τα επόμενα 2.000 χρόνια.

Όλα τους έχουν ξεχαστεί. Οι ιδρυτές της Επιστημονικής Επανάστασης κατέστρεψαν τον Αριστοτέλη. Μάλλον ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν. Η επιρροή του είχε αρχίσει να περιορίζει την επιστήμη, εξάλλου η επιστήμη είναι η μελέτη της φύσης και όχι η μελέτη βιβλίων. Έτσι ποτέ μου δεν διδάχτηκα Αριστοτέλη. Στην πραγματικότητα τον ανακάλυψα κατά τύχη. Δέκα χρόνια πριν, καθώς είχα μπει σε ένα βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων τόμων στην παλιά Αθήνα, βρήκα μια από της διατριβές του για την ζωολογία. Όταν το διάβασα έμεινα κατάπληκτος.

Πέρσι έκανα ένα ντοκιμαντέρ για τον Δαρβίνο. Το BBC με ρώτησε τι θα ήθελα να κάνω μετά από αυτό, τους είπα ότι θέλω να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τον Αριστοτέλη. Έτσι και έγινε, το περασμένο καλοκαίρι ήμουν στην Αθήνα και το έκανα.

Το Radio Time, χαρακτήρισε το "Ο κόλπος του Αριστοτέλη" ως "εύγλωττο", "σαγηνευτικό" και "ηλιόλουστο". Το TimeOut δεν ήταν τόσο πεπισμένο και το χαρακτήρισε "λίγο δυσνόητο". Και τα δυό τους έχουν δίκιο. Ναι, είναι δυσνόητο, ο Αριστοτέλης ήταν πάντοτε δυσνόητος, αλλά είναι και όμορφο. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό αφού ασχολείται με την Ελλάδα, με τα ζώα, με την επιστήμη, και τέλος με την προσπάθεια ενός ανθρώπου να κατανοήσει την απέραντη ποικιλία και ομορφιά του φυσικού κόσμου, 2.300 χρόνια πριν.

Ο Armand Marie Leroi είναι καθηγητής της Εξελικτικής Βιολογία (Evolutionary Developmental Biology) του πανεπιστημίου Imperial College του Λονδίνου.

Βασισμένο σε άρθρο του Armand Marie Leroi, δημοσιευμένο στην The Sunday Times, 17 Ιανουαρίου 2010.

newsbomb.gr

BLOG Κάβο ντόρος/Κάρυστος: Ιστορία του Καφηρέα (Κάβο Ντόρου)

BLOG Κάβο ντόρος/Κάρυστος: Ιστορία του Καφηρέα (Κάβο Ντόρου): "Προέλευση ονομασίας Καφηρέας, ακρωτήρι της Εύβοιας. Το όνομα του οποίου φέρει το  ευρύτερο τμήμα  του νοτιοανατολικού άκρου[1] του..."

Η Τραγωδία του «Χειμάρρα»

Η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα» στις 19 Ιανουαρίου 1947 στον Νότιο Ευβοϊκό είναι το πιο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα στη χώρα μας. Έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας».

Το επιβατηγό ατμόπλοιο «Χειμάρρα», που ανήκε προηγουμένως στη Γερμανία με την ονομασία «Χέρτα», δόθηκε στη χώρα μας ως πολεμική επανόρθωση και το εκμεταλλευόταν το Δημόσιο. Απέπλευσε στις 8:30 το πρωί της 18ης Ιανουαρίου 1947, από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα. Βρισκόμαστε στο μέσον του Εμφυλίου Πολέμου και το οδικό δίκτυο της χώρας ήταν σε κακή κατάσταση, αν όχι ανύπαρκτο. Έτσι, μια εναλλακτική διαδρομή από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα ήταν μέσω θαλάσσης.

Στις 4:10 τα ξημερώματα της 19ης Ιανουαρίου το «Χειμάρρα» ενώ έπλεε στον Νότιο Ευβοϊκό προσέκρουσε λόγω της πυκνής ομίχλης στις βραχονησίδες «Βερδούγια», μεταξύ Νέων Στύρων και Αγίας Μαρίνας. Είναι η επικρατέστερη εκδοχή του ναυαγίου, γιατί υποστηρίζονται και άλλες απόψεις, όπως ότι προσέκρουσε σε μαγνητική θαλάσσια νάρκη ή ότι έγινε σαμποτάζ.

Η σφοδρή πρόσκρουση προκάλεσε εισροή υδάτων και σοβαρό πρόβλημα στο πηδάλιο του πλοίου, με αποτέλεσμα να παραμείνει ακυβέρνητο. Το πλήρωμα του «Χειμάρρα» δεν φρόντισε να διατηρήσει την τάξη κατά την εγκατάλειψη του σκάφους, που έγινε τελείως ανεξέλεγκτα.

Αν και το επιβατηγό βυθίστηκε μιάμιση ώρα αργότερα και σε απόσταση μόλις ενός μιλίου από την Αγία Μαρίνα, ο πανικός που επικράτησε κατά την εγκατάλειψη του πλοίου, το φοβερό ψύχος και τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα της περιοχής, είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 383 άνθρωποι. Ανάμεσά τους πολλά γυναικόπαιδα, πολιτικοί κρατούμενοι και χωροφύλακες συνοδοί.

Στη δίκη που ακολούθησε, ο δεύτερος πλοίαρχος Μπέρτολς, που ήταν βάρδια την ώρα του ναυαγίου, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 20 μηνών και ο πλοίαρχος Μπελέσης σε φυλάκιση 15 μηνών με αναστολή. Για την απώλεια του πλοίου το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε από την ασφάλεια 70.000 λίρες Αγγλίας.

Χρόνια αργότερα, ο δύτης Κώστας Θωκταρίδης και η ομάδα του πραγματοποίησαν έρευνες στο σημείο του ναυαγίου και ανέσυραν πολύτιμα αντικείμενα. Εκτέθηκαν μαζί με κειμήλια από το ναυάγιο του Τιτανικού στις αρχές του 2006 στο Ζάππειο.
πηγή : sansimera.gr

ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ

Το πέτρινο χωριό των Μύλων…. Κάτω από κάθε πέτρα του κρύβεται και μια ιστορία. Βόρεια της Καρύστου, οι Μύλοι διατέλεσαν πρωτεύουσα της περιοχής μέχρι και το 1848 ενώ διατηρούν μέχρι σήμερα στοιχεία από εκείνη την εποχή!
Χάρη στα άφθονα νερά τους, οι μύλοι οφείλουν την ονομασία τους στους πέτρινους μύλους που υπήρχαν από παλιά στην περιοχή και παραμένουν μέχρι σήμερα μισογκρεμισμένοι αλλά αγέρωχοι. Το κεφαλάρι Αργασταράς δροσίζει ακόμα τους ταξιδευτές και τραγουδά στίχους γραμμένους στ’ όνομά του.
- Ιστορία, περιγραφή περιοχής -
Το χωριό Μύλοι βρίσκεται λοιπον κτισμένο στους πρόποδες του όρους Όχη βόρεια της Καρύστου και σε απόσταση 3 χιλ. περίπου.

Οι Μύλοι ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της περιοχής μετά την απελευθέρωση και από το 1833 μέχρι το 1848. Οι γέροντες διηγούνται ότι το χωριό γνώρισε ημέρες δόξας και μεγαλείου, ως πρωτεύουσα της περιοχής, όπου λειτουργούσα όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και η Δημογεροντία. Υπήρχαν πολλά σπίτια αρχοντικά που διατηρήθηκαν μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα.



Τα άφθονα νερά που πηγάζουν από το Μάκρωνα στους Αγ. Θεοδώρους βοηθούν ώστε να είναι πλούσια η βλάστηση και το χωριό να είναι πνιγμένο στο πράσινο. Λειτουργούσαν πολλοί νερόμυλοι, απ' όπου προέρχεται και το όνομα του χωριού. Πολλοί επισκέπτονται το χωριό για να απολαύσουν την δροσιά που χαρίζουν τα μεγάλα κι ευσκιόφυλλα δένδρα και τα γάργαρα νερά.

Δυτικά των Μύλων στο λόφο βρίσκεται το Καστέλλο Ρόσσο, Κόκκινο Κάστρο, Κιζήλ Χισάρ, που κτίστηκε από τους Λομβαρδούς στις αρχές του 13ου αιώνα. Το φρούριο διετηρείτο και χρησιμοποιείτο μέχρι το 1833, μετά τα σπίτια και τα έξω τείχη γκρεμίστηκαν ή κατεδαφίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για το κτίσιμο των σπιτιών. Οι βροχές και ο δυνατός άνεμος, που το χτυπούν αλύπητα έχουν καταστρέψει και τα τείχη του κυρίως φρουρίου της Ακρόπολης.



Στα Β.Α. του χωριού υπάρχουν 8 κολώνες μήκους 13 μ. και διαμέτρου 0,50 εκ. και βρίσκονται εκεί για πολλούς αιώνες. Στο λατομείο βρίσκεται και μία, που δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή της. Η κατάσταση του λατομείου και η μισοτελειωμένη κολόνα φανερώνει ότι έγινε απότομη διακοπή λειτουργίας του λατομείου.

Ιστορία του Σχολείου
Σχολείο στους Μύλους πρέπει να λειτούργησε από τους πρώτους χρόνους της απελευθέρωσης αφού οι Μύλοι ήταν η πρωτεύουσα της περιοχής.

Το σχολείο λειτούργησε σε μισθωμένα κτίρια. Το δημόσιο διδακτήριο άρχισε να κτίζεται το 1930 και τελείωσε το 1932. Η έκταση του οικοπέδου είναι περίπου 1.000 τ.μ.


Castel Rosso ή Κοκκινόκαστρο
Πάνω σ' ένα κωνικό ύψωμα, αποτραβηγμένο από τη θάλασσα και τους πειρατικούς κινδύνους, βρίσκεται κτισμένο το κάστρο τον Μυλον, ωραίο, επιβλητικό, κυρίαρχο όλης της πεδιάδας η οποία απλώνεται κάτω απ' αυτό μέχρι την παραλία.Το κάστρο τον μυλον ονομάστηκε από τους Λατίνους Castel Rosso ή Κοκκινόκαστρο, ονομασία την οποία διατήρησαν και οι Έλληνες, εξαιτίας των λίθων, με τους οποίους έχει κτιστεί - που προήλθαν από τα σχιστολιθικά πετρώματα της περιοχής - και οι οποίοι του δίνουν μια κοκκινωπή απόχρωση.Πρόκειται για ένα από τα δυνατότερα και σημαντικότερα κάστρα της μεσαιωνικής Εύβοιας, που εντυπωσιάζει ακόμη με τη μεγαλοπρέπεια της αρχιτεκτονικής του μορφής.Ο επισκέπτης που θα θελήσει να το επισκεφτεί αφού περάσει από τον οικισμό των Μύλων, ακολουθεί τον ανηφορικό δρομο, που τον οδηγεί μέχρι τα ερειπωμένα τείχη που άλλοτε περιέκλειαν και προστάτευαν την καστροπολιτεία.Το κάστρο κτίστηκε από τους Λομβαρδούς, αλλά καθ' όλη τη διάρκεια της φραγκοκρατίας το διεκδίκησαν Βυζαντινοί, Φράγκοι, Βενετοί, οι οποίοι τελικά και παρέμειναν ως κύριοι του μέχρι την τούρκικη κατάληψη της Εύβοιας. Το εσωτερικό φρούριο αποτελούσε την ακρόπολη της Καρύστου, τελευταίο οχυρό άμυνας σε περίπτωση που το κυρίως κάστρο έπεφτε στα χέρια των επιδρομέων. Μέσα σ' αυτό υπάρχει σήμερα εκκλησία αφιερωμένη στον προφήτη Ηλία. Κάτω από το στρωμένο με μαρμαρόπλακες δάπεδο της εκκλησίας, κρύβεται η μεγάλη δεξαμενή του φρουρίου, απ' όπου σε περίπτωση πολιορκίας, οι πολιορκημένοι θα μπορούσαν να υδρεύονται.

Κείμενο :απο το facebook Friends of Myloi-karystos

Γνωριμία με τα Στύρα

Εύβοια! Και μόνο το όνομά της τα λέει όλα ! Μια περιοχή με μοναδικά φυσικά εφόδια, ιδανικά για την εξέλιξη της ζωής και του πολιτισμού.

Λένε ότι όταν ο Υπέρτατος Δημιουργός προίκιζε με φυσικές καλλονές την Εύβοια είχε στο νου του το σχέδιο του Παραδείσου. Η τεράστια ποικιλία των φυσικών θησαυρών του νησιού, οι αντιθέσεις, οι συνδυασμοί και οι εναλλαγές τους δικαιώνουν απόλυτα αυτό τον ισχυρισμό
Στο Νότιο τμήμα της Εύβοιας, μόλις λίγα μίλια ανατολικά της Αθήνας, απέναντι από το Μαραθώνα και τη Νέα Μάκρη, ο Δήμος Στυρέων, καταλαμβάνει το στενότερο τμήμα του νησιού και προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να απολαύσει τον μοναδικό συνδυασμό της ρομαντικής ηρεμίας του Ευβοϊκού με τα διάσπαρτα νησάκια του και της γοητευτικής αγριάδας του Αιγαίου.


Τα μικρά νησάκια Στουρονήσια, μοιάζουν να προστατεύουν τον όρμο των Νέων Στύρων από τα δυτικά. Το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αρχαία Αιγιαλεία. Βορειότερα, μπροστά στον όρμο του Αλμυροποτάμου, βρίσκεται η Καβαλιανή, που θεωρείται η αρχαία Γλαυκόνησος που αναφέρει ο Πλίνιος.

Ανάμεσα στο Αιγαίο και στον Ευβοϊκό, μια ορεινή λωρίδα φιλοξενεί γραφικά και ιστορικά χωριά που στην πλειονότητά τους εκτείνονται κατά μήκος του κεντρικού οδικού άξονα που συνδέει την Χαλκίδα με την Κάρυστο και διαθέτουν υπέροχες παραλίες στον Ευβοϊκό ή στο Αιγαίο.

Η νότια Εύβοια, θησαυροφυλάκιο της φύσης και του πολιτισμού, εξίσου ανεπτυγμένη τουριστικά και ενδιαφέρουσα όπως όλη η Εύβοια, έχει να επιδείξει μια προσωπικότητα άκρως ενδιαφέρουσα. Δίκαια μπορεί να θεωρηθεί το ανατολικότερο προάστιο της Αθήνας και ταυτόχρονα το βορειότερο νησί των Κυκλάδων. Το πορθμείο Ν. Στύρων – Αγίας Μαρίνας διατηρεί μια μεγάλη συχνότητα καθημερινής επικοινωνίας με τις ακτές της Αττικής, ενώ παράλληλα χρησιμοποιώντας ο επισκέπτης σαν ορμητήριο τη παραλία Νέων Στύρων έχει τη δυνατότητα μέσω του εσωτερικού οδικού δικτύου της Νότιας Ευβοίας να γνωρίσει όλες τις ομορφιές της: ποικιλία φυσικών θησαυρών, συνδυασμός βουνίσιου κάλους και αιγαιοπελαγίτικης γοητείας καθώς και τα λείψανα μιας πανάρχαιας κληρονομιάς γοητεύουν τον έλληνα επισκέπτη που ενώ έχει στη γειτονιά του έναν επίγειο παράδεισο δεν τον έχει εκτιμήσει δεόντως ίσως γιατί είναι δίπλα του.

Ιδιαίτερα τα Στύρα έχουν το μοναδικό πλεονέκτημα να διαθέτουν πολλές και πανέμορφες παραλίες τόσο στον Ευβοϊκό όσο και στο Αιγαίο σε σχετικά μικρές αποστάσεις, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ιστορικά μνημεία τηs περιοχής:
1ον Κλασσική οχύρωση στο όρος Κλιόσκι με την ακρόπολη του 4ου π.χ. αιώνα και τη μοναδική μεγαλιθική πόλη που δεσπόζει στην κορυφή και προκαλεί δέος στον επισκέπτη .

2ον Φραγκικό Κάστρο των Αρμένων (1371 μ. χ.) που ορισμένα τμήματά του σώζονται σε αρκετά καλή κατάσταση και το εκκλησάκι της Παναγίας στο περίβολο, που σύμφωνα με τις επιγραφές πάνω από την είσοδο κτίστηκε τo 1746

3ον Δρακόσπιτα Πάλη Λάκα: Ένα από τα σημαντικότερα δείγματα των περίφημων Δρακόσπιτων της Νότιας Εύβοιας που πιθανόν να χρονολογούνται και από το 700 π.χ.



4ον Πύργος Μαυρομιχάλη Στύρα : Τα υπολείμματα του μόλου μέσα στον οποίο στις 12 Ιανουαρίου 1822 ο νεαρός ήρωας Ηλίας Μαυρομιχάλης έπεσε πολεμώντας τους πολυάριθμους τούρκους πολιορκητές .




5ον Δρακόσπιτο Καψάλων:Βρίσκεται πάνω στο Δρόμο Στύρων - Καρύστου λίγο έξω από το κεντρικό δρόμο.



6ον Λαογραφικό μουσείο Καψάλων: Μια καλόγουστη λαογραφική συλλογή αντιπροσωπευτική της παράδοσης των κατοίκων της νότιας Εύβοιας

πληροφοριες :Δωμάτια, Studios, Διαμερίσματα, Saint George, Ν. Στύρα Ευβοίας

Παραδοσιακή "Τυροπιτάρα" από την Αναστασία!

Αν οι τυρόπιττες σας αρέσουν, τότε η παραδοσιακή "Τυροπιτάρα" της Αναστασίας θα σας τρελλάνει. Απόλυτα γευστική, συνδυάζει το χειροποίητο φύλλο με το ντόπιο καρυστινό τυρί και δημιουργούν, μαζί με την τέχνη και το μεράκι της Αναστασίας ένα μοναδικό γευστικό αποτέλεσμα. Την δοκιμάσαμε και μας άφησε τραύμα μεγάλο! Γιατί τώρα θέλουμε να την φτιάχνουμε συνέχεια. Σας φέραμε λοιπόν τη συνταγή, για να την δοκιμάσετε κι εσείς. Κι αν δεν σας πετύχει δεν πειράζει, η Αναστασία δύο βήματα είναι, πάτε ως εκεί και θα σας την σερβίρει δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου της.

Ζύμη για φύλλο
4 φλυτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουτ. σούπας ξύδι
1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
Λίγο αλάτι
¾ φλυτζανιού νερό κρύο (περίπου)
Κόρν φλάουρ για το άνοιγμα των φύλλων

Γέμιση
400 γρ. ντόπιο καρυστινό τυρί ή φέτα
200 γρ. μυζήθρα φρέσκια ή ανθότυρο
2 κ. σούπας γιαούρτι σακούλας
1 αβγό
1 κ. γλυκού κοφτό μπείκιν πάουντερ
4 κ. σούπας ελαιόλαδο
Λίγο πιπέρι
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση
Ρίχνουμε σε ένα μπολ ή στο μίξερ το αλεύρι, το αλάτι, το ξύδι και το ελαιόλαδο και προσθέτουμε λίγο – λίγο το νερό μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη. Τη χωρίζουμε σε 4 μέρη και τα βάζουμε σε ένα ταψάκι που έχουμε πασπαλίσει με λίγο αλεύρι σκεπασμένα με μεμβράνη για 30 λεπτά περίπου.
Ανοίγουμε κάθε ένα από τα 4 μέρη σε φύλλο στρογγυλό, ρίχνοντας λίγο κόρν φλάουρ για να μην κολλάει στην βέργα (πλάστη), όσα μεγάλο το θέλετε. Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά της γέμισης σε ένα μπολ. Απλώνουμε στο μισό φύλλο το ¼ της γέμισης, σκεπάζουμε με το άλλο μισό και το τυλίγουμε απαλά σε σχήμα σαλιγκαριού. Τηγανίζουμε με αρκετό ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά γυρίζοντας και τις δύο πλευρές μέχρι να ροδίσουν. Τις τοποθετούμε σε χαρτί κουζίνας να στραγγίσουν.
Σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι, κατά προτίμηση, για να απογειωθεί ο ουρανίσκος σας.
ευχαριστούμε www.ektos.gr

ταξιδι στο χρονο...

Πηγή :notios-evoikos.blogspot.com